donderdag 10 maart 2016

Omgaan met mijn grootste angst


Zo heb ik het gedaan.


Je las het al, ik heb de moed verzameld om een boek te gaan schrijven en bijbehorende training te gaan maken.

Denk nu niet, dat doet ze even.
Door haar ervaringen bij de 1 op 1 trainingen in Portugal komt dat wel goed.

Nou, zo is het dus niet.

Afgelopen maanden, na het idee - mijn droom - om dit te doen, kwamen er behoorlijk wat angsten op mijn pad.

Ik werd heen en weer geslingerd tussen mijn droom en mijn angsten.
Zo schoot het het niet op. Slapeloze nachten kreeg ik er van.
Alles heb ik losgelaten, mijn droom en mijn angsten.
Gelukkig kon ik mijn intuïtie volgen. Zo voelde ik dat ik deze kwestie los moest laten en gunde me een poos de tijd om geen besluit te nemen.
Gelukkig werd er ook een kleinzoon geboren en was er de Kerstperiode.
Dus had ik wel andere zaken aan mijn hoofd.
Af en toe moest ik er nog aan denken.
Oudejaarsavond wist ik het: ik ga het doen.
Oh, wat werd ik er blij van. Niemand dorst ik het nog te vertellen.

Ik had nu wel een zeker weten dat ik het ging doen, maar er waren ook nog wel wat angsten.
Mijn grootste angst: ben ik niet te oud?
Andere angst: kan ik het wel?
Graag vertel ik je dat ik tijdens het mediteren een inzicht kreeg over
omgaan met mijn grootste angst: ben ik niet te oud?

Ik zit op mijn favoriete meditatie plek en doe een meditatie. Even 3 minuten naar binnen, alleen maar stil zijn.
Een inzicht komt binnen.
Ik ga het meteen opschrijven.
Ik baal er wel een beetje van, dat ik nu schrijven moet - van mezelf.
Want ik wilde gewoon graag even rust. Rust in mijn hoofd.
Maar ik weet ook, dat als ik niet meteen ga schrijven, ik dit inzicht niet meer goed op kan schrijven. Dus ... schrijven nu, straks weer verder mediteren.

Hoe kan het toch, dat ik nu mijn angsten - bij het verwezenlijken van mijn droom - niet meer heb?

Ik heb mijn angst omarmd. Mijn angst mocht er gewoon zijn.
Van mezelf.
Mijn Angst - dat ik te oud zou zijn - was helemaal niet onredelijk.
Natuurlijk, iemand van 66 jaar die nog aan zo'n project begint, mag gewoon angst hebben.
Angst, of ik niet te oud ben, voor dit project.
Ik heb mijn angst geaccepteerd en toegesproken. Ja, ik snap je. Ik weet wat je bedoeld.
Maar, ik denk dat ik de mogelijkheden, de tijd en de energie heb en ga het dus gewoon doen.
Ook al had ik niet al de mogelijkheden, ik vind het zo ontzettend leuk om te doen. Ik word er zo blij van.
Het geeft me zo een ontzettend fijn gevoel. Ik MOET het gewoon doen.
Ik moet het alleen al doen, om later, nog later dus, geen spijt te hebben, dat ik het niet gedaan heb.

Moet ik er nog wel even bij vertellen dat ik “toevallig” net

een video gevolgd heb van @Dolly Heuveling van Beek: over mensen die succes hebben.
Dat zijn ook mensen die durven falen.
Ze staan gewoon weer op na het falen en gaan verder met hun droom, hun doel.

het boek lees “Big Magic” van Elizabeth Gilbert.
Gefaald? Afgewezen? Tsjonge ... nou dan maar afgewezen door jou - een uitgever - ik ga gewoon weer verder.

Hoe ga jij om met jouw angsten? Deel gerust jouw inzicht en opmerkingen onder dit blog.

Voor nu veel liefs,

Elly Kassenaar

“5 geheimen om weer JEZELF te zijn”

Wil jij dit GRATIS e-book ook ontvangen?

Meld je aan voor de Inspiratie en Motivatie Tips van Boa Balanҫa

klik hier

vul je naam en email-adres in en je ontvangt

direct per email

het e-book “Vijf geheimen om weer JEZELF te zijn.”